علل بروز اختلال خوردن در نوجوانان ترکیبی از عوامل ژنتیکی، روانی و محیطی است. فشارهای اجتماعی برای داشتن بدن ایده‌آل، تصویر بدن مخدوش، استرس‌های عاطفی، و تأثیرات خانوادگی می‌توانند در توسعه این اختلالات نقش داشته باشند. همچنین، تجربیات فردی مانند تجربه قلدری یا انتقاد از وزن و ظاهر می‌تواند زمینه‌ساز این مشکلات شود.

۱. عوامل ژنتیکی و بیولوژیکی

عوامل ژنتیکی و بیولوژیکی نقش مهمی در بروز اختلال خوردن در نوجوانان دارند. این عوامل شامل وراثت، تغییرات شیمیایی در مغز، و عملکرد هورمون‌ها هستند که می‌توانند زمینه‌ساز رفتارهای ناسالم غذایی شوند. افرادی که سابقه خانوادگی اختلالات روانی دارند، بیشتر در معرض خطر این اختلالات هستند.

۱. وراثت

وراثت می‌تواند نقش مهمی در احتمال ابتلای فرد به اختلالات خوردن داشته باشد. برخی از افراد به دلیل ساختار ژنتیکی خود، بیشتر مستعد به این اختلالات هستند. 

به علاوه، ناهنجاری‌های شیمیایی در مغز، مانند تغییر در سطح سروتونین که بر خلق‌وخو و اشتها تأثیر دارد، می‌تواند رفتارهای غذایی ناسالم را تشدید کند. تغییرات هورمونی در دوران بلوغ نیز ممکن است منجر به افزایش حساسیت نوجوانان به نگرانی‌های مرتبط با وزن و تصویر بدن شود.

۲. ناهنجاری‌های شیمیایی مغز (مثل سروتونین):

سروتونین یک ماده شیمیایی در مغز است که نقش مهمی در تنظیم خلق‌وخو و اشتها دارد. در افرادی که دچار اختلالات خوردن هستند، سطح سروتونین ممکن است نامتعادل باشد. 

این عدم تعادل می‌تواند باعث شود فرد احساسات منفی بیشتری مثل اضطراب یا افسردگی تجربه کند و این احساسات بر رفتارهای غذایی او تأثیر بگذارد. به عنوان مثال، برخی افراد ممکن است به دلیل کاهش سروتونین دچار پرخوری یا کاهش اشتها شوند.

۳. تغییرات در هورمون‌ها:

در دوران نوجوانی، هورمون‌های بدن به شدت تغییر می‌کنند و این تغییرات می‌توانند روی رفتارهای غذایی و تصویر بدن تأثیر بگذارند. هورمون‌هایی مانند لپتین و گرلین، که مسئول کنترل گرسنگی و سیری هستند، ممکن است به درستی عمل نکنند. 

این تغییرات هورمونی می‌توانند باعث شوند نوجوانان احساس گرسنگی بیش از حد کنند یا برعکس، از خوردن غذا اجتناب کنند، حتی وقتی که بدنشان به غذا نیاز دارد.

۴. تأثیر مغز بر تنظیم اشتها و خلق‌وخو:

مغز نقش مهمی در تنظیم احساس گرسنگی و سیری دارد. بخش‌هایی از مغز مانند هیپوتالاموس، سیگنال‌هایی را به بدن ارسال می‌کنند که نشان می‌دهد چه زمانی باید غذا بخوریم و چه زمانی سیر هستیم.

در افراد مبتلا به اختلال خوردن در نوجوانان، این سیگنال‌ها ممکن است به درستی عمل نکنند. برای مثال، ممکن است فرد حتی وقتی گرسنه است احساس سیری کند یا برعکس، بیش از حد غذا بخورد بدون اینکه نیاز واقعی به غذا داشته باشد. این ناهماهنگی‌ها می‌توانند منجر به رفتارهای غذایی ناسالم شوند.

۲.عوامل اجتماعی و فرهنگی

عوامل اجتماعی و فرهنگی شامل فشارهای جامعه برای داشتن بدن ایده‌آل و تبلیغ تصاویر غیرواقعی از لاغری یا تناسب اندام هستند. این فشارها می‌توانند باعث شوند نوجوانان به شدت نگران وزن و ظاهر خود باشند و به رفتارهای ناسالم غذایی روی بیاورند تا با این استانداردها مطابقت داشته باشند.

۱. تأثیر رسانه‌ها و استانداردهای زیبایی:

رسانه‌ها، از جمله تلویزیون، فیلم‌ها و شبکه‌های اجتماعی، نقش بزرگی در شکل‌دهی به استانداردهای زیبایی دارند. این رسانه‌ها معمولاً تصاویری از افراد لاغر و خوش‌اندام را به نمایش می‌گذارند و این تصاویر می‌توانند باعث شوند که نوجوانان احساس کنند برای زیبا و پذیرفته‌شدن، باید به این استانداردها برسند.

در نتیجه، بسیاری از نوجوانان به فکر کاهش وزن یا تغییر شکل بدن خود می‌افتند و این ممکن است منجر به رفتارهای غذایی ناسالم شود.

این فشارها می‌توانند بر خودباوری و اعتماد به نفس آن‌ها تأثیر منفی بگذارند و احساسات منفی مانند اضطراب و افسردگی را افزایش دهند.

۲. فشارهای اجتماعی در مدارس و گروه‌های همسال:

فشارهای اجتماعی در مدارس و میان گروه‌های همسال می‌تواند تأثیر زیادی بر رفتارهای غذایی نوجوانان داشته باشد. در بسیاری از موارد، نوجوانان به دنبال تأیید و پذیرش از سوی همسالان خود هستند و ممکن است برای جلب توجه یا محبوبیت، به رفتارهای ناسالم غذایی روی بیاورند. قلدری یا شوخی‌های مرتبط با وزن و ظاهر نیز می‌تواند به احساس عدم امنیت و نگرانی در مورد بدنشان منجر شود.

این فشارها می‌تواند باعث شود که نوجوانان احساس کنند برای مطابقت با انتظارات دیگران باید به شدت به محدودیت‌های غذایی پایبند باشند یا حتی به پرخوری روی بیاورند.

۳. عوامل روانشناختی

عوامل روانشناختی نقش مهمی در بروز اختلالات خوردن دارند و شامل مشکلاتی مانند اضطراب، افسردگی و تصویر بدن منفی هستند. نوجوانانی که احساس عدم کنترل بر زندگی یا مشکلات عاطفی دارند، ممکن است به رفتارهای غذایی ناسالم به عنوان راهی برای مقابله با این احساسات روی بیاورند.

۱. شخصیت و تمایلات فردی:

شخصیت و تمایلات فردی هر فرد می‌تواند تأثیر زیادی بر رفتارهای غذایی‌اش داشته باشد. برخی از نوجوانان ممکن است به طور طبیعی تمایل به کمال‌گرایی داشته باشند و این ویژگی می‌تواند باعث شود که آن‌ها به شدت به دنبال داشتن ظاهری ایده‌آل باشند.

این تمایل به کمال‌گرایی می‌تواند آن‌ها را به سمت رفتارهای ناسالم غذایی سوق دهد، زیرا می‌خواهند به استانداردهای بالایی که برای خود تعیین کرده‌اند برسند.

همچنین، افرادی که از نظر عاطفی حساس‌تر هستند، ممکن است در مواجهه با فشارها و چالش‌ها به جای مقابله سالم، به اختلالات خوردن روی بیاورند.

۲. تجربیات آسیب‌زا و تاریخچه خانوادگی:

تجربیات آسیب‌زا، مانند قلدری، طلاق والدین، یا از دست دادن نزدیکان، می‌توانند تأثیر عمیقی بر روان نوجوانان بگذارند. 

این تجربیات می‌توانند احساسات منفی و اضطراب را افزایش دهند و نوجوانان ممکن است برای مقابله با این احساسات به رفتارهای غذایی ناسالم روی بیاورند.

همچنین، تاریخچه خانوادگی نیز اهمیت دارد؛ اگر در خانواده فردی سابقه اختلالات خوردن یا دیگر مشکلات روانی وجود داشته باشد، او ممکن است بیشتر در معرض خطر ابتلا به این اختلالات قرار گیرد. حمایت یا عدم حمایت از سوی خانواده نیز می‌تواند بر سلامت روان و عادات غذایی نوجوان تأثیر بگذارد.