در جلسات ایماگوتراپی، درمانگر زوج‌ها را در یک گفت‌وگوی منظم همراهی می‌کند تا به آن‌ها کمک کند یکدیگر را بهتر بفهمند، حس همدلی را تقویت کنند و از نظرات یا قضاوت‌های آزاردهنده کم کنند.

زوج‌ها به نوبت نقش «گوینده» و «شنونده» را بازی می‌کنند و این فرآیند در سه گام انجام می‌شود:

۱. بازتاب:

در گام اول که به آن بازتاب می‌گویند، گوینده احساس یا دغدغه‌اش را بیان می‌کند و شنونده آن را با همان حس و بدون پیش‌داوری بازگو می‌کند.

۲. تأیید: 

در مرحله بعدی که تأیید نام دارد، شنونده تلاش می‌کند خودش را جای گوینده بگذارد و توضیح دهد که چرا احساسات او قابل درک است، حتی اگر با آن موافق نباشد.

۳. همدلی:

پس از بازتاب و تأیید، شنونده با گوینده همدلی می‌کند و می‌گوید که تصور می‌کند این موقعیت چه حسی در او ایجاد کرده است. مثلاً ممکن است بگوید: «می‌فهمم وقتی دیر می‌رسم و خبر نمی‌دهم، حس می‌کنی برام مهم نیستی. فکر می‌کنم این باید باعث نگرانی و تنهایی تو بشه.»
این تکنیک، که به گفت‌وگوی زوج‌ها معروف است، برای ایجاد حس امنیت حتی در زمان اختلاف طراحی شده است.

تکنیک‌های دیگر ایماگوتراپی شامل موارد زیر است:

• گفت‌وگوی والد-فرزند: در این بخش، گوینده درباره کودکی‌اش و احساساتش نسبت به والدین یا مراقبانش صحبت می‌کند. این به شنونده کمک می‌کند بفهمد چه نیازهایی در کودکی گوینده برآورده نشده و چطور روی رابطه امروزشان اثر گذاشته است.
• درخواست تغییر رفتار: گوینده ناراحتی‌اش را درباره رابطه مطرح می‌کند و توضیح می‌دهد که چطور به نیازهای گذشته‌اش مربوط است. سپس سه تغییر کوچک پیشنهاد می‌دهد و شنونده یکی را برای انجام انتخاب می‌کند. این کار به حل مشکلات با نگاهی همدلانه و هدفمند کمک می‌کند.
• تمرین ایماگو: در این تمرین، هر کدام از زوج‌ها ویژگی‌های مثبت و منفی شریک زندگی‌شان را که شبیه مراقبان کودکی‌شان است، مشخص می‌کنند. این کار می‌تواند دلایل احتمالی تنش در رابطه را روشن‌تر کند.