آیا روش درمان اختلال دوقطبی وجود دارد؟ افرادی که با این بیماری دست و پنجه نرم می‌کنند، اغلب از نوسانات شدید خلقی رنج می‌برند که می‌تواند زندگی شخصی و حرفه‌ای آنها را به چالش بکشد. در حالی که اختلال دو قطبی به عنوان یک بیماری مزمن شناخته می‌شود، خوشبختانه روش‌های درمانی مختلفی برای مدیریت این نوسانات و بهبود کیفیت زندگی بیماران وجود دارد.
از داروهای تثبیت‌کننده خلق تا روان‌درمانی و تکنیک‌های نوین مانند تحریک مغناطیسی مغز (rTMS)، مجموعه‌ای از روش‌های درمانی برای اختلال دو قطبی به کار می‌رود. آیا همه این روش‌ها به یک اندازه مؤثر هستند؟ و کدام یک برای شما یا عزیزانتان مناسب است؟ در این مطلب از کلینیک روانشناسی و مشاوره جوانه، به بررسی این روش‌های درمانی خواهیم پرداخت تا پاسخ این سؤالات را پیدا کنیم.
آیا اختلال دوقطبی درمان می‌شود؟
بسیاری از بیماری‌های مزمن، مانند دیابت یا فشار خون، درمان قطعی ندارند. هدف اصلی درمان در این بیماری‌ها، کنترل علائم و بهبود کیفیت زندگی است. به عبارت دیگر، هدف این است که فرد بتواند به زندگی روزمره خود برگردد و فعالیت‌های مورد علاقه‌اش را انجام دهد.
اختلال دوقطبی نیز از این قاعده مستثنی نیست. این بیماری قابل درمان است، اما درمان آن به معنای ریشه‌کن شدن کامل بیماری نیست. با این حال، با پیگیری منظم درمان، می‌توان به وضعیت مطلوبی دست یافت. در این حالت، فرد می‌تواند به تحصیل، کار، ازدواج و سایر فعالیت‌های روزمره خود ادامه دهد.
بجای اینکه بخواهیم بیماری را انکار کنیم، بهتر است یاد بگیریم که چگونه با آن زندگی کنیم. شناخت دقیق بیماری، آگاهی از علل و عوارض آن، و همچنین آشنایی با داروهای مورد استفاده در درمان، به ما کمک می‌کند تا بهتر بتوانیم اختلال دوقطبی را کنترل کنیم.
با کنترل این بیماری، می‌توان از تسلط آن بر زندگی روزمره و روابطمان جلوگیری کرد. به یاد داشته باشیم که اختلال دوقطبی یک بیماری طولانی‌مدت است و با مدیریت صحیح آن، می‌توان به زندگی باکیفیت دست یافت.
در کل، هدف درمان اختلال دوقطبی، بهبود کیفیت زندگی و توانایی فرد برای انجام فعالیت‌های روزمره است. با شناخت دقیق بیماری و پیگیری منظم درمان، می‌توان به این هدف دست یافت.
بهترین روش درمان اختلال دوقطبی چیست؟
بهترین روش درمان اختلال دوقطبی ترکیبی از دارودرمانی، روان‌درمانی و تغییرات سبک زندگی است. داروها به طور معمول اولین خط درمان هستند و شامل تثبیت‌کننده‌های خلق مانند لیتیوم، داروهای ضد افسردگی و ضد روان‌پریشی‌ها می‌شود.
این داروها به تنظیم نوسانات شدید خلقی کمک می‌کنند و حملات مانیا و افسردگی را کاهش می‌دهند. انتخاب دقیق داروها و تنظیم دوز آنها به تشخیص پزشک و وضعیت فرد بستگی دارد. پیگیری منظم و مراجعه به پزشک برای ارزیابی اثربخشی و کنترل عوارض جانبی ضروری است.
در کنار دارودرمانی، روان‌درمانی نیز نقش کلیدی دارد. جلسات روان‌درمانی، مانند درمان شناختی-رفتاری (CBT) یا درمان بین فردی، به فرد کمک می‌کنند تا با چالش‌های روان‌شناختی و استرس‌های روزمره بهتر مقابله کند.
همچنین، مهارت‌های لازم برای مدیریت نشانه‌های اختلال، شناسایی عوامل محرک و ایجاد الگوهای سالم در تفکر و رفتار به فرد آموزش داده می‌شود. روان‌درمانی به بهبود کیفیت زندگی و کاهش احتمال عود بیماری کمک بسیاری می‌کند.
در نهایت، تغییرات سبک زندگی بخش مکمل درمان است. رعایت الگوی خواب منظم، تغذیه سالم، ورزش منظم و مدیریت استرس از جمله عواملی هستند که به بهبود وضعیت فرد مبتلا به اختلال دو قطبی کمک می‌کنند.
پرهیز از مصرف الکل و مواد مخدر نیز بسیار اهمیت دارد، زیرا این عوامل می‌توانند شدت نوسانات خلقی را افزایش دهند. به طور کلی، درمان موفق اختلال دو قطبی نیازمند ترکیبی از رویکردهای دارویی، روان‌شناختی و تغییرات در شیوه زندگی است تا فرد بتواند کیفیت زندگی بهتری داشته باشد.
داروهای اختلال دو قطبی چیست؟
تأکید اصلی در روش درمان اختلال دوقطبی بر دارودرمانی است. تغییرات شیمیایی که در مغز افراد مبتلا در زمان عود بیماری اتفاق می‌افتد، با مصرف منظم دارو به حالت تعادل بازمی‌گردد و مواد شیمیایی مغز تنظیم می‌شوند. این روند باعث می‌شود علائم اختلال کاهش پیدا کرده و بیماری تحت کنترل درآید.
اختلال دو قطبی همان‌طور که از نامش پیداست، شامل دو قطب یا دو فاز کاملاً متفاوت است؛ یکی فاز افسردگی و دیگری فاز شیدایی (مانیا). به همین دلیل، درمان نیز بسته به هر فاز کمی متفاوت است. در هر فاز، داروهای مختلفی استفاده می‌شوند تا نوسانات خلقی بیمار به حالت عادی بازگردد.
هدف از درمان در هر دو فاز افسردگی و شیدایی این است که فرد دوباره به حالت سلامت روانی برسد و بتواند به زندگی روزمره خود بازگردد. مدیریت درست و به‌موقع این فازها، به بیمار کمک می‌کند تا کنترل بیشتری بر وضعیت خود داشته باشد.
بهترین دارو دو قطبی
واقعیت این است که یک داروی “بهترین” برای درمان اختلال دو قطبی وجود ندارد، زیرا درمان این اختلال معمولاً نیازمند ترکیبی از چند دارو است.
هر فرد، بسته به شرایط و نوع اختلال خود، ممکن است به داروهای مختلفی نیاز داشته باشد. یکی از مهم‌ترین داروهایی که در این زمینه استفاده می‌شود، لیتیوم است که به عنوان یکی از اصلی‌ترین تثبیت‌کننده‌های خلق و خو شناخته شده و برای کنترل نوسانات خلقی در افراد مبتلا به بیماری دوقطبی مؤثر است.
جدیدترین روش درمان اختلال دو قطبی چیست؟
بر اساس آخرین آموزش‌ها و تحقیقات درباره روش درمان اختلال دوقطبی، درمان این بیماری معمولاً ترکیبی از دارودرمانی و روش‌های روان‌درمانی است. همچنین، تکنیک‌های جدید پزشکی مانند تحریک مغناطیسی مغز (TMS) و تحریک عمقی مغز (DBS) برای بیمارانی که به درمان‌های معمول پاسخ نمی‌دهند، می‌تواند در مواردی از اختلال دو قطبی مقاوم به درمان مفید باشد.
تحقیقات درباره روش‌های جدیدتر، مثل درمان هورمونی و تکنیک‌های مدیتیشن، کنترل ذهن و تنفس عمیق نیز در حال پیشرفت است. با این حال، هر درمان باید بر اساس نیازها و شرایط خاص هر فرد تعیین شود. همکاری و مشاوره با تیم درمانی حرفه‌ای برای انتخاب بهترین روش درمان اختلال دوقطبی اهمیت بسیاری دارد.
داروی دوقطبی برای فاز افسردگی
در این مرحله از روش درمان اختلال دوقطبی، علاوه بر داروهای تنظیم‌کننده خلق، داروهای ضد افسردگی هم به درمان اضافه می‌شوند تا بیمار به حالت سلامت روانی برسد. رایج‌ترین داروهایی که در این مرحله استفاده می‌شوند شامل:
- فلوکستین
- سیتالوپرام
- سرترالین
- بوپروپیون
نکات کلیدی که باید مورد توجه قرار گیرند عبارتند از:
- پس از پایان فاز مانیا یا افسردگی، معمولاً مصرف داروهای ضدافسردگی یا آنتی‌سایکوتیک ضروری نیست و احتمالاً داروهای تنظیم‌کننده خلق به تنهایی کافی خواهد بود.
- مصرف داروهای تنظیم‌کننده خلق باید پس از پایان فاز مانیا و افسردگی ادامه پیدا کند.
- برای جلوگیری از عود بیماری (چه در فاز مانیا و چه در فاز افسردگی)، ممکن است پزشک تصمیم بگیرد که درمان برای چند سال ادامه یابد.
- یکی از اشتباهات رایج بیماران این است که به محض بهبود، داروها را قطع می‌کنند.
- هرچند مصرف طولانی‌مدت داروها ممکن است دشوار باشد، اما ادامه درمان می‌تواند از عود بیماری جلوگیری کند.
حتماً برای تنظیم مقدار دارو با پزشک خود مشورت کنید.
داروی دو قطبی برای فاز شیدایی
در فاز مانیا، علاوه بر داروهای تنظیم‌کننده خلق، نیاز است که داروهای کمکی هم تجویز شود تا بیمار به سمت سلامت روانی حرکت کند. در این مرحله، شایع‌ترین داروهایی که استفاده می‌شوند شامل:
- ریسپریدون
- الانزاپین
- هالوپریدول
- پرفنازین
- تری فلوپرازین
این داروها به کنترل علائم مانیا کمک می‌کنند و به بهبود وضعیت بیمار کمک می‌کنند.
طول درمان بیماری دو قطبی چه مدت است؟
مدت زمان روش درمان اختلال دوقطبی می‌تواند متفاوت باشد و به شدت علائم و واکنش فرد به درمان بستگی دارد. درمان این بیماری شامل مراحل مختلفی است که هر کدام زمان متفاوتی می‌برند.
در مراحل حاد، هدف اصلی مدیریت و تثبیت احساسات شدید مانند مانیا یا افسردگی است. این مرحله معمولاً ۲ تا ۳ ماه طول می‌کشد و در این مدت داروهای ضد افسردگی و ضد مانیا به طور متمرکز تجویز می‌شوند.
پس از اینکه حالات شدید کنترل شدند، وارد مرحله نگهدارنده می‌شویم. هدف در این مرحله حفظ ثبات و جلوگیری از عود بیماری است. این مرحله معمولاً بین ۱ تا ۲ سال طول می‌کشد و در آن داروهای تثبیت‌کننده خلق به طور مداوم تجویز می‌شوند.
درمان بلندمدت برای اختلال دوقطبی هم بسیار مهم است. برای بسیاری از بیماران، درمان نگهدارنده ممکن است به طور مداوم و حتی مادام‌العمر ادامه یابد، چون این اختلال معمولاً مزمن و عودکننده است. در این دوره، تنظیم دوز داروها و ارائه مراقبت‌های روان‌درمانی به طور مرتب انجام می‌شود.
بنابراین، معمولاً طول درمان اختلال دوقطبی حداقل ۱ تا ۲ سال است و برای بسیاری از بیماران، درمان مداوم و مادام‌العمر ضروری خواهد بود. همچنین، تعیین طول دقیق درمان به عوامل فردی و نحوه پاسخ به درمان بستگی دارد.
روش‌های غیر دارویی درمان اختلال دوقطبی چیست؟
۱. درمان رفتاری – شناختی (CBT)
درمان رفتاری – شناختی (CBT) یک رویکرد درمانی مؤثر است که به بررسی احساسات و رفتارهای ناکارآمد می‌پردازد. این روش درمان اختلال دوقطبی به شناسایی الگوهای تفکر و مضامین ناسازگار کمک می‌کند و با استفاده از تکنیک‌های سیستماتیک، مراجعین را در حل مسائل و انتخاب استراتژی‌های مناسب برای مواجهه با چالش‌ها یاری می‌دهد.
در CBT، مراجع به تدریج یاد می‌گیرد که چگونه افکار منفی و نادرست را شناسایی کرده و آنها را به افکار مثبت‌تر و منطقی‌تر تبدیل کند. این فرایند می‌تواند به کاهش اضطراب، افسردگی و سایر مشکلات روانی کمک کند و به مراجعین ابزاری بدهد که در طول زندگی به کار ببرند.
۲. روان درمانی (Psychotherapy)
روان درمانی به مجموعه‌ای از روش‌های روان‌شناختی گفته می‌شود که بر پایه تعامل منظم و سازنده با فرد بزرگسال بنا شده است.
هدف اصلی این روش، کمک به فرد در تغییر رفتارها و غلبه بر مشکلاتی است که در زندگی روزمره با آنها مواجه است.
این نوع درمان می‌تواند شامل بحث و گفتگو، مشاوره و تکنیک‌های مختلف باشد که به مراجع کمک می‌کند تا به شناخت بهتری از خود برسد و احساسات و افکارش را مدیریت کند. در طول جلسات روان‌درمانی، مراجعین یاد می‌گیرند که چگونه به مشکلات خود نگاه کنند و راه‌حل‌هایی برای آنها پیدا کنند.
۳. نور درمانی (Phototherapy)
نور درمانی شامل قرار گرفتن در معرض نور طبیعی یا طول موج‌های خاصی از نور است که می‌تواند با استفاده از دستگاه‌های مختلفی مانند لیزر، دیودهای ساطع‌کننده نور، لامپ‌های فلورسنت و لامپ‌های بسیار روشن انجام شود. این روش به‌ویژه برای درمان اختلالات خلقی مانند افسردگی فصلی مؤثر است. در نور درمانی، نور معمولاً به مدت مشخصی و در زمان‌های خاصی از روز تجویز می‌شود. این روش روش درمان اختلال دوقطبی می‌تواند به تنظیم ریتم شبانه‌روزی بدن کمک کند و احساسات مثبت‌تری را در فرد ایجاد کند.
۴. تحریک مغناطیسی مغز (TMS)
تحریک مغناطیسی مغز (TMS) یک روش درمانی غیرتهاجمی است که در آن یک مولد میدان مغناطیسی در نزدیکی سر بیمار قرار می‌گیرد. این سیم‌پیچ با ایجاد یک جریان الکتریکی خفیف در ناحیه خاصی از مغز، به تحریک فعالیت‌های مغزی کمک می‌کند.
TMS معمولاً برای درمان افسردگی استفاده می‌شود و شواهد علمی نشان می‌دهد که این روش روش درمان اختلال دوقطبی می‌تواند به کاهش علائم افسردگی کمک کند. این درمان برای افرادی که به داروهای ضد افسردگی پاسخ مناسبی نمی‌دهند، گزینه‌ای مناسب است.
۵. خانواده درمانی
حمایت و آگاهی خانواده از اهمیت بالایی برخوردار است. اعضای خانواده باید با مشاهده رفتارهای غیرمعمول و عجیب عزیزشان، به سرعت برای درمان او اقدام کنند. داشتن یک همراه و حامی می‌تواند فرد بیمار را به ادامه درمان تشویق کند و احساس تنهایی و ناامیدی او را کاهش دهد. در خانواده درمانی، اعضای خانواده در جلسات درمانی شرکت می‌کنند و یاد می‌گیرند که چگونه بهترین حمایت را از فرد بیمار ارائه دهند.
۶. کار درمانی
کار درمانی در درمان اختلال دوقطبی به طور خاص به این موضوع می‌پردازد که نوسانات خلقی چگونه بر زندگی و رفاه فرد تأثیر می‌گذارد. کار درمانگر به فرد کمک می‌کند تا توانایی‌های خود را شناسایی کرده و به انجام فعالیت‌های معنادار سوق دهد. به عبارت دیگر، نقاط قوت بیمار شناسایی و به‌عنوان پایه‌ای برای تعیین اهداف و هدف‌گذاری در زندگی استفاده می‌شود.
کار درمانگر با استفاده از تکنیک‌ها و استراتژی‌های خاص، به فرد مبتلا به اختلال کمک می‌کند تا با چالش‌های روزمره بهتر کنار بیاید.
در بسیاری از موارد، افرادی که در ابتدا تمایلی به شرکت در جلسات کاردرمانی نداشتند، پس از گذشت زمان و شرکت در کلاس‌ها، متوجه بهبود روابط اجتماعی خود شدند. این افراد توانستند به طور مؤثرتری احساسات خود را بیان کنند و در هنگام تصمیم‌گیری به توانایی تمرکز بیشتری دست یابند و قدم‌های مثبتی در زندگی شخصی خود بردارند.
ترکیب این روش‌های درمان اختلال دوقطبی می‌تواند به فرد مبتلا به اختلال دوقطبی کمک کند تا بهتر با شرایط خود کنار بیاید و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشد.
مهم است که بیماران با پزشکان و متخصصان درمانی خود در ارتباط باشند و برای انتخاب بهترین روش‌های درمانی، مشاوره دریافت کنند. با توجه به این که هر فرد تجربه متفاوتی دارد، برنامه درمانی باید به طور خاص برای نیازهای هر بیمار طراحی شود.
درمان اختلال با جدیدترین دستگاه‌های روز دنیا
درمان اختلال دو قطبی در سال‌های اخیر پیشرفت‌های چشمگیری داشته است و علاوه بر روش‌های سنتی مانند دارو درمانی و روان درمانی، روش‌های نوینی نیز به کمک بیماران آمده‌اند. این روش‌ها بر اساس تحریک نواحی خاص مغز عمل می‌کنند و به تنظیم خلق و خو و کاهش علائم بیماری کمک می‌کنند.
۱. نور درمانی (Phototherapy)
نور درمانی یک روش درمان اختلال دوقطبی است که در آن بیماران در معرض نور طبیعی یا لامپ‌های خاصی قرار می‌گیرند. این روش به ویژه برای افرادی که به افسردگی فصلی مبتلا هستند، بسیار مؤثر است. نور درمانی می‌تواند به تنظیم ریتم شبانه‌روزی بدن کمک کند و در نتیجه به بهبود خلق و خو و کاهش علائم افسردگی کمک نماید. این روش معمولاً به صورت روزانه و در زمان‌های مشخصی از روز انجام می‌شود و معمولاً بی‌خطر و آسان است.
۲. تحریک مغناطیسی مغز (TMS):
در این روش درمان اختلال دوقطبی ، پالس‌های مغناطیسی به قسمت‌هایی از مغز که در کنترل خلق و خو نقش دارند، ارسال می‌شود. این پالس‌ها باعث تحریک سلول‌های عصبی و تغییر فعالیت آنها می‌شوند. TMS یک روش غیرتهاجمی است و عوارض جانبی کمتری نسبت به داروها دارد.
۳. تحریک عمقی مغز (DBS):
در این روش اختلال دوقطبی ، الکترودهایی به عمق مغز کاشته می‌شود که با ارسال پالس‌های الکتریکی، فعالیت سلول‌های عصبی را تنظیم می‌کنند. DBS معمولاً برای بیمارانی استفاده می‌شود که به سایر درمان‌ها پاسخ نداده‌اند.
۴. نوروفیدبک:
در این روش، بیمار یاد می‌گیرد که فعالیت امواج مغزی خود را کنترل کند. با استفاده از حسگرهایی که بر روی سر قرار می‌گیرد، بیمار می‌تواند فعالیت امواج مغزی خود را مشاهده کرده و با تمرین، آنها را به حالت مطلوب تغییر دهد.
انتخاب مناسب‌ترین روش درمان برای هر بیمار به عوامل مختلفی از جمله شدت بیماری، نوع علائم، پاسخ به درمان‌های قبلی و شرایط فردی بیمار بستگی دارد. پزشک متخصص با توجه به این عوامل، بهترین روش درمانی را برای بیمار تجویز خواهد کرد.
درمان اختلال دو قطبی با طب سوزنی امکان پذیر است؟
طب سوزنی یکی از روش‌های درمانی قدیمی چین است که در آن سوزن‌های نازکی به نقاط خاصی از بدن وارد می‌شود تا عملکرد سیستم‌های بدن بهبود یابد و تنظیم شود. امروزه، طب سوزنی به عنوان یک روش مکمل درمانی شناخته می‌شود و در برخی موارد به کمک سایر درمان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما به‌عنوان تنها روش درمان اختلال دو قطبی توصیه نمی‌شود.
تحقیقات نشان داده‌اند که طب سوزنی ممکن است در کاهش برخی از علائم مانیا و افسردگی مؤثر باشد. این روش درمان اختلال دوقطبی می‌تواند به مدیریت استرس کمک کند و برخی از عوارض جانبی داروهای روان‌پزشکی را کاهش دهد. با این حال، هنوز نیاز به تحقیقات بیشتری وجود دارد تا اثربخشی طب سوزنی در درمان اختلال دو قطبی به طور قطعی اثبات شود.
بسیاری از داروهای روان‌پزشکی ممکن است عوارض جانبی ناخواسته‌ای داشته باشند، از جمله خواب‌آلودگی، افزایش وزن و اختلالات خواب. طب سوزنی می‌تواند به کاهش این عوارض جانبی کمک کند و به بیماران این امکان را می‌دهد که با راحتی بیشتری به درمان‌های اصلی خود ادامه دهند.
در نهایت، طب سوزنی می‌تواند یک گزینه مفید و مکمل برای مدیریت اختلال دو قطبی باشد، به‌ویژه در کنار درمان‌های دارویی و روان‌درمانی. اما بیماران باید همواره با پزشک خود مشورت کنند و درمان‌های خود را به طور جامع و تحت نظر متخصصین انجام دهند. این روش درمانی می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کند، اما نباید به‌عنوان جایگزینی برای درمان‌های اصلی تلقی شود.
درمان‌های کاهش علائم اختلال دو قطبی در خانه
روش درمان اختلال دوقطبی به‌تنهایی در خانه انجام نمی‌شود و نیاز به نظارت پزشکان و متخصصان دارد. با این حال، شما می‌توانید با انجام تمرینات و روش‌های خودمراقبتی در خانه، علائم خود را مدیریت کرده و به بهبود وضعیت روحی خود کمک کنید.
اولین قدم این است که یک برنامه منظم برای خود تنظیم کنید و به روال خواب و بیداری‌تان توجه داشته باشید. ثبات در برنامه روزمره می‌تواند به کنترل نوسانات خلقی کمک کند.
همچنین، تغذیه سالم و متعادل بسیار مهم است. مصرف غذاهای مغذی و سالم به تأمین انرژی و بهبود خلق و خو کمک می‌کند.
فعالیت‌های بدنی منظم مثل پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری یا ورزش‌های مختلف، می‌تواند به افزایش کیفیت روحی و کاهش سطح استرس کمک نماید.ورزش به تولید هورمون‌های خوشحالی در بدن کمک می‌کند و احساس بهتری را به همراه دارد.
یادگیری تکنیک‌های مدیریت استرس، مثل تمرینات تنفس عمیق، مدیتیشن یا یوگا، می‌تواند در کنترل استرس و بهبود وضعیت روحی مؤثر باشد. این تکنیک‌ها به شما کمک می‌کنند تا آرامش بیشتری داشته باشید و احساس بهتری کنید.
در نهایت، حمایت خانواده و دوستان و پیوستن به گروه‌های حمایتی نیز می‌تواند در مدیریت اختلال دو قطبی بسیار مفید باشد. ارتباط اجتماعی و دریافت حمایت از اطرافیان به شما کمک می‌کند تا احساس تنهایی کمتری داشته باشید و در مسیر درمان موفق‌تر عمل کنید.
جمع بندی
هیچ درمان قطعی برای اختلال دو قطبی تا به امروز پیدا نشده است، اما می‌توان با برنامه‌ریزی دقیق در روش‌های درمانی و تغییر سبک زندگی، روند پیشرفت بیماری را کنترل و مدیریت کرد. در مواردی که افسردگی به طور شدید بروز کند، ممکن است نیاز به بستری موقت در بیمارستان برای مبتلایان به اختلال دوقطبی ضروری باشد. معمولاً می‌توان با ترکیبی از داروها و روان‌درمانی، علائم اختلال دو قطبی را به خوبی مدیریت کرد.
روش‌های مختلفی مانند دریافت کمک در مواقع اضطراری و پیگیری سبک زندگی سالم، می‌توانند به تسکین علائم افسردگی دو قطبی کمک کنند. در صورت بروز علائم این اختلال، حتماً باید به پزشک متخصص روانپزشک یا روانشناس مراجعه کنید تا درمان مناسب در اسرع وقت آغاز شود.
همچنین برای تسریع روند درمانی، می‌توانید از خدمات غیرحضوری یا حضوری کلینیک روانشناسی و مشاوره جوانه برای مشاوره با روانپزشک یا روانشناس استفاده کنید.