۷. مشکلات حسی

مشکلات حسی یکی از علت‌ اختلال خوردن است. این مشکلات می‌توانند به احساسات و واکنش‌های فرد نسبت به غذاها، بافت‌ها و طعم‌های مختلف مربوط شوند. 

به عنوان مثال، برخی افراد ممکن است نسبت به بافت‌های خاص غذاها حساسیت داشته باشند و احساس ناخوشایندی کنند. 

برای آن‌ها، خوردن غذاهایی که بافت نرمی دارند ممکن است بسیار دشوار باشد یا برعکس، غذاهایی با بافت‌های خشن ممکن است برایشان غیر قابل تحمل باشد.

این حساسیت می‌تواند باعث شود فرد از برخی غذاها اجتناب کند و در نتیجه رژیم غذایی او محدود شود. این رفتارهای غذایی ممکن است به مرور زمان به اختلالات خوردن، مانند بی‌اشتهایی یا پرخوری، منجر شود.

به‌علاوه، افرادی که مشکلات حسی دارند ممکن است در موقعیت‌های اجتماعی مرتبط با غذا احساس اضطراب کنند که این می‌تواند به تشدید مشکلات غذایی آن‌ها منجر شود.

۸. کمال گرایی

کمال‌گرایی یکی از عواملی است که می‌تواند به بروز و علت اختلال خوردن کمک کند. افرادی که کمال‌گرا هستند، معمولاً به دنبال دستیابی به استانداردهای بسیار بالا در همه جنبه‌های زندگی‌شان، از جمله ظاهر و وزن خود هستند. 

آن‌ها ممکن است احساس کنند که باید همیشه بهترین شکل ممکن از خود را ارائه دهند و اگر به این استانداردها نرسند، خود را مورد سرزنش قرار می‌دهند.

این فشار به کمال می‌تواند منجر به رفتارهای ناسالم غذایی شود. مثلاً فردی ممکن است تلاش کند که خیلی لاغر شود تا به یک ایده‌آل غیرواقعی برسد. 

این افراد ممکن است به شدت به رژیم‌های غذایی سخت پایبند باشند یا در صورت نرسیدن به اهداف خود، دچار اضطراب و ناامیدی شوند.

۹. شرایط پزشکی:

یکی از علت‌ اختلال خوردن، وجود شرایط پزشکی خاص است. برخی از بیماری‌ها می‌توانند به نحوه‌ی غذا خوردن و رابطه‌ی فرد با غذا تأثیر بگذارند. برای مثال:

1. افسردگی: افرادی که دچار افسردگی هستند، ممکن است به دلیل احساس خستگی، بی‌حوصلگی یا ناامیدی، کمتر غذا بخورند یا برعکس، برای آرامش خود به پرخوری روی آورند.
2. دیابت: افرادی که به دیابت مبتلا هستند، باید رژیم غذایی خاصی را دنبال کنند. اگر آن‌ها احساس کنند که نمی‌توانند این رژیم را رعایت کنند، ممکن است به روش‌های ناسالم، مانند مصرف نادرست ملین‌ها یا پرخوری، روی آورند.
3. اختلالات هورمونی: مشکلات هورمونی، مانند اختلالات تیروئیدی، می‌توانند بر اشتها و وزن تأثیر بگذارند و این می‌تواند به بروز اختلالات خوردن منجر شود.
4. سندرم پیش از قاعدگی (PMS): برخی از زنان در دوران قاعدگی دچار تغییرات شدید خلق و خو و اشتها می‌شوند که ممکن است باعث پرخوری یا کاهش اشتها شود.

وجود این شرایط پزشکی می‌تواند به شیوه‌های مختلف بر رفتار غذایی تأثیر بگذارد؛ بنابراین، اگر کسی دچار اختلال خوردن است و همچنین یک بیماری زمینه‌ای دارد، بسیار مهم است که هر دو جنبه به طور همزمان مورد توجه قرار گیرند. درمان مؤثر این اختلالات می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی فرد کمک کند.