تصور کنید فردی را می‌بینید که در هر جمعی مرکز توجه است. صدایش بلندتر از دیگران است، حرکاتش اغراق‌آمیز و لباس‌هایش همیشه جلب‌توجه می‌کند. او به شدت به تعریف و تمجید دیگران نیاز دارد و برای جلب توجه هر کاری می‌کند.
شاید فکر کنید این فرد تنها به دنبال دیده شدن است، اما ممکن است او مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی باشد. اختلالی که در آن فرد برای جلب توجه و تحسین دیگران به هر قیمتی دست می‌زند.
در این مطلب از کلینیک روان شناسی و مشاوره جوانه، به بررسی ویژگی‌ها، علل و راه‌های درمان این اختلال می‌پردازیم تا بتوانیم به درک بهتری از دنیای افرادی که با این چالش روبرو هستند، دست یابیم.
اختلال شخصیت نمایشی (Histrionic Personality Disorder) چیست؟
اختلال شخصیت نمایشی یک نوع اختلال روانی است که در آن فرد به شدت نیاز دارد تا مرکز توجه دیگران باشد. این افراد اغلب رفتارهای اغراق‌آمیز، احساسی و نمایشی از خود نشان می‌دهند تا دیگران را تحت تأثیر قرار دهند و تحسین آنها را جلب کنند. انگار که همیشه روی یک صحنه نمایش هستند و می‌خواهند همه نگاه‌ها به سمت آنها باشد.
افرادی که به این اختلال مبتلا هستند، ممکن است در روابط عاطفی خود نیز با مشکلاتی مواجه شوند. آنها اغلب روابط را بسیار زود جدی می‌گیرند و انتظار دارند که طرف مقابل تمام توجهش را به آنها معطوف کند. همچنین ممکن است در حفظ روابط طولانی‌مدت مشکل داشته باشند.
نمونه‌هایی از اختلال شخصیت نمایشی
- ابراز احساسات اغراق‌آمیز در موقعیت‌های اجتماعی
- نیاز مداوم به تعریف و تمجید از دیگران
- رفتارهای نمایشی برای جلب توجه
- تغییرات سریع در خلق و خو
- روابط سطحی و عدم عمق در ارتباطات
- احساس ناراحتی در عدم توجه دیگران
- خودمحوری و تمرکز بر نیازهای خود
- استفاده از ظاهر برای جلب توجه، مانند لباس‌های بسیار رنگی یا متمایز
- واکنش‌های شدید به انتقاد یا عدم تأیید
- تمایل به نقش‌آفرینی و نمایشگری در روابط
- بیان احساسات به شکلی غیرواقعی یا اغراق‌آمیز
- تمایل به جذب توجه در مواقع غیرمعمول یا ناپسند
- عدم توانایی در حفظ روابط عمیق و معنادار
- تمایل به ارائه داستان‌ها یا تجربیات شخصی به طور اغراق‌آمیز
- احساس بی‌ثباتی در هویت و خودباوری
این ویژگی‌ها نشان‌دهنده الگوهای رفتاری و عاطفی هستند که می‌توانند به افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی کمک کنند تا درک بهتری از چالش‌های خود داشته باشند و راه‌های درمانی مؤثری را پیدا کنند.
علائم و نشانه های افراد مبتلا به اختلال شخیصت نمایشی چیست؟
این افراد اغلب در مهارت‌های اجتماعی بسیار ماهر هستند و می‌توانند از این توانایی برای تأثیرگذاری بر افکار دیگران استفاده کنند. امروزه هر یک از ما حداقل یک بار با فردی مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی مواجه شده‌ایم، به‌ویژه در شبکه‌های اجتماعی مانند اینستاگرام که نشانه‌های این اختلال به وضوح دیده می‌شود:
افراد مبتلا به این اختلال معمولاً:
- در صورت عدم توجه دیگران، احساس ناراحتی و افسردگی می‌کنند.
- سعی می‌کنند با خنده‌های بلند یا صدای غیرمعمول، توجه دیگران را جلب کنند.
- برای جلب توجه، از لباس‌ها و رفتارهای تحریک‌آمیز استفاده می‌کنند.
- به سرعت دچار تغییرات عاطفی می‌شوند.
- می‌توانند برای هفته‌ها در حالت افسردگی و غم باشند و ناگهان شاد و پرانرژی شوند.
- رفتارهایشان شبیه به بازیگران تئاتر است و در تمامی تعاملات، از صحبت‌های صمیمی تا ابراز احساسات، اغراق می‌کنند.
- به شدت به ظاهر خود حساس هستند و وسواس در مورد زیبایی و کمال آن دارند که ممکن است به عمل‌های جراحی یا آرایش‌های سنگین منجر شود.
- نسبت به انتقاد بسیار حساس بوده و به راحتی تحت تأثیر قرار می‌گیرند.
- به شدت تحت تأثیر محیط و دیگران قرار دارند و معمولاً شخصیتی مستقل ندارند.
- رفتارهای عجولانه دارند و پیش از انجام کارها به طور منطقی فکر نمی‌کنند، و همچنین از روزمرگی و سرخوردگی ناراحت می‌شوند.
- ممکن است در انجام فعالیت‌های مختلف پرش فکری داشته باشند و برنامه‌های خود را نیمه‌کاره رها کنند.
- در حفظ روابط خود موفق نیستند و معمولاً شخصیتی سطحی و پوچ دارند.
جالب است که با افزایش استفاده از شبکه‌های مجازی، شیوع این اختلال در افراد نیز رو به افزایش است. به همین دلیل، بسیار حائز اهمیت است که والدین از همان ابتدا نسبت به آموزش استفاده صحیح از این شبکه‌ها و افزایش آگاهی کودکان و نوجوانان خود اقدام کنند.
علائم هشدار دهنده و خطرناک در اختلال شخصیت نمایشی چیست؟
اختلال شخصیت نمایشی می‌تواند با علائم هشداردهنده و خطرناک همراه باشد که نشان‌دهنده نیاز فوری به کمک حرفه‌ای است. این علائم ممکن است به طور جدی بر روابط شخصی و اجتماعی فرد تأثیر بگذارد و نیاز به بررسی و درمان تخصصی داشته باشد.
علائم هشداردهنده و خطرناک در اختلال شخصیت نمایشی:
- افکار خودکشی یا اقدام به خودکشی
- وابستگی شدید به تأیید و تأثیر دیگران
- رفتارهای خطرناک یا پرخطر برای جلب توجه
- ناپایداری در روابط عاطفی و اجتماعی
- احساس بی‌ثباتی در هویت
- واکنش‌های شدید و نامناسب به انتقاد
- عدم توانایی در مدیریت عواطف منفی
- اجتناب از مسئولیت‌های شخصی و اجتماعی
این علائم می‌توانند نشانه‌هایی از شدت اختلال باشند و اگر به‌موقع مورد توجه قرار نگیرند، می‌توانند به بحران‌های جدی منجر شوند. بنابراین، شناسایی این علائم و جستجوی درمان مناسب می‌تواند به فرد کمک کند تا از عواقب منفی این اختلال جلوگیری کند.
انواع اختلال شخیصت نمایشی را بشناسید!
اختلال شخصیت نمایشی به چندین نوع مختلف تقسیم‌بندی می‌شود که هر یک ویژگی‌ها و رفتارهای خاص خود را دارند. این تقسیم‌بندی به متخصصان کمک می‌کند تا تشخیص دقیق‌تری انجام دهند و درمان مناسب‌تری ارائه دهند. در زیر به انواع مختلف این اختلال پرداخته می‌شود.
۱. اختلال شخصیت نمایشی کلاسیک
این نوع شامل رفتارهای بسیار نمایشی و جلب توجه است. افراد مبتلا به این اختلال معمولاً از احساسات اغراق‌آمیز و تغییرات خلق و خو رنج می‌برند و به شدت به تعریف و تمجید دیگران وابسته‌اند. آنها ممکن است به سرعت از یک احساس به احساسی دیگر منتقل شوند و روابط سطحی و ناپایدار داشته باشند.
۲. اختلال شخصیت نمایشی از نوع بازیگر
این نوع شامل افرادی است که تمایل دارند در نقش‌های مختلف ظاهر شوند و رفتارهای تئاتری و نمایشی دارند. آنها ممکن است در روابط خود اغراق کنند و سعی کنند همواره در مرکز توجه باشند. این افراد معمولاً در موقعیت‌های اجتماعی به طور غیرمعمولی احساس راحتی می‌کنند و به شدت به تأیید دیگران نیاز دارند.
۳. اختلال شخصیت نمایشی خشمگین
این نوع شامل افرادی است که به طور مداوم احساسات خود را به‌ویژه خشم را به شکلی نمایشی و اغراق‌آمیز ابراز می‌کنند. آنها ممکن است در مواجهه با انتقاد واکنش‌های شدیدی نشان دهند و این رفتار می‌تواند به ایجاد درگیری‌های اجتماعی منجر شود. این افراد معمولاً در کنترل احساسات و واکنش‌های خود مشکل دارند و ممکن است به سرعت تحت تأثیر احساسات خود قرار بگیرند.
۴. اختلال شخصیت نمایشی وسواسی
این نوع شامل افرادی است که به شدت به ظاهر و تأثیر خود بر دیگران اهمیت می‌دهند. آنها ممکن است به وسواس در مورد زیبایی و کمال دچار شوند و در نتیجه رفتارهایی مانند آرایش‌های سنگین یا عمل‌های جراحی را انتخاب کنند. این افراد به طور مداوم در تلاش برای جلب توجه و تأیید هستند و ممکن است با چالش‌هایی در حفظ روابط معنادار روبرو شوند.
۵. اختلال شخصیت نمایشی هیجانی
این نوع شامل افرادی است که به طور مداوم از احساسات خود به شیوه‌های بسیار نمایشی و پرشور ابراز می‌کنند. آنها ممکن است برای جلب توجه و همدردی دیگران از داستان‌های غم‌انگیز یا تجربیات شخصی خود استفاده کنند. این افراد معمولاً در تعاملات اجتماعی خود به شدت تأثیرپذیر هستند و به راحتی تحت تأثیر دیگران قرار می‌گیرند.
۶. اختلال شخصیت نمایشی سطحی
این نوع شامل افرادی است که روابط خود را به طور سطحی و بدون عمق مدیریت می‌کنند. آنها تمایل دارند به دنبال جلب توجه از طریق رفتارهای غیرمعمول و گاهی غیرمتعارف باشند. این افراد معمولاً در ایجاد و حفظ ارتباطات عمیق با دیگران مشکل دارند و از رفتارهای سطحی خود رنج می‌برند.
۷. ختلال شخصیت نمایشی بازدارنده
این نوع شامل افرادی است که در ظاهر به نظر می‌رسد کم‌حرف و آرام هستند، اما در واقع از احساسات و نیازهای درونی خود به طور مداوم در حال مبارزه‌اند. آنها ممکن است به رفتارهای نمایشی متوسل شوند، اما این رفتارها کمتر به وضوح قابل مشاهده است. این افراد معمولاً از انتقاد بسیار حساس هستند و به راحتی از موقعیت‌های اجتماعی کنار می‌کشند.
این تقسیم‌بندی‌ها به متخصصان کمک می‌کند تا درک بهتری از رفتارهای مختلف افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی داشته باشند و درمان‌های مناسب‌تری را برای هر نوع ارائه دهند. شناخت این انواع می‌تواند به افزایش آگاهی عمومی و کمک به افرادی که با این اختلالات مواجه هستند، کمک کند.
۸. اختلال شخصیت نمایشی سازگار
این نوع شامل افرادی است که تلاش می‌کنند در موقعیت‌های اجتماعی مختلف رفتارهای نمایشی و جذاب از خود نشان دهند تا در تعاملات خود موفق‌تر باشند. آنها به طور مداوم در جستجوی تأیید و تأثیر مثبت از دیگران هستند و ممکن است رفتارهایی غیرطبیعی از خود نشان دهند. این افراد معمولاً در محیط‌های اجتماعی احساس راحتی می‌کنند، اما در عین حال با چالش‌هایی در زمینه ایجاد روابط پایدار و معنادار روبرو هستند.
۹. اختلال شخصیت نمایشی دوقطبی
این نوع شامل افرادی است که رفتارهای نمایشی و جلب توجه را با نوسانات شدید عاطفی تجربه می‌کنند. ممکن است در یک لحظه احساس شادی و انرژی بالا داشته باشند و در لحظه‌ای دیگر به شدت افسرده شوند. این تغییرات می‌توانند به روابط و تعاملات اجتماعی آسیب برسانند و به طور کلی کیفیت زندگی فرد را تحت تأثیر قرار دهند.
۱۰. اختلال شخصیت نمایشی ترس‌محور
این نوع شامل افرادی است که به دلیل ترس از طرد شدن یا عدم پذیرش از سوی دیگران، تلاش می‌کنند با رفتارهای نمایشی و جذب توجه، خود را در مرکز توجه قرار دهند.
این افراد ممکن است برای جلب محبت و توجه از تکنیک‌های خاصی استفاده کنند و اغلب به روابط سطحی و ناپایدار متوسل شوند. احساس تنهایی و ترس از بی‌توجهی می‌تواند در این افراد به شدت نمایان شود و باعث ایجاد اضطراب در آنها گردد.
این تقسیم‌بندی‌های مختلف به ما کمک می‌کند تا درک بهتری از جنبه‌های مختلف اختلال شخصیت نمایشی و نحوه تأثیرگذاری آن بر زندگی فرد داشته باشیم.
با شناخت این انواع، می‌توان به طراحی روش‌های درمانی مناسب و شخصی‌سازی شده کمک کرد و به افراد مبتلا یاری رساند تا به زندگی سالم‌تری دست یابند.
چه افرادی بیشتر در معرض اختلال شخصیت نمایشی قرار می‌گیرند؟
اختلال شخصیت نمایشی بیشتر در افرادی بروز می‌کند که به شدت به تأیید و توجه دیگران وابسته هستند و رفتارهای نمایشی و اغراق‌آمیز از خود نشان می‌دهند.
این اختلال معمولاً در افرادی با تاریخچه خانوادگی اختلالات روانی، آسیب‌های روانی دوران کودکی یا مشکلات هویتی مشاهده می‌شود.
همچنین، افرادی که در محیط‌های اجتماعی فعال و رقابتی بزرگ می‌شوند، ممکن است بیشتر در معرض این اختلال قرار گیرند.
افرادی که بیشتر در معرض اختلال شخصیت نمایشی قرار دارند:
- افرادی با سابقه خانوادگی اختلالات روانی
- کسانی که در دوران کودکی آسیب‌های عاطفی یا روانی را تجربه کرده‌اند
- افرادی که به شدت به تأیید و توجه دیگران وابسته‌اند
- افرادی با مشکلات هویتی و عدم ثبات در احساس خود
- کسانی که در محیط‌های اجتماعی و رقابتی بزرگ شده‌اند
آگاهی از این عوامل می‌تواند به شناسایی زودهنگام و درمان بهتر این اختلال کمک کند. همچنین، افرادی که در این دسته‌بندی‌ها قرار دارند، باید بیشتر تحت نظارت و حمایت قرار گیرند تا از عواقب منفی این اختلال جلوگیری شود.
علت شخصیت نمایشی چیست؟
اختلال شخصیت نمایشی ناشی از ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و روانی است. عوامل ژنتیکی ممکن است موجب افزایش استعداد فرد به رفتارهای نمایشی و نیاز به توجه شوند، در حالی که تجربیات منفی در دوران کودکی مانند نقص عاطفی یا بی‌توجهی والدین می‌تواند این رفتارها را تقویت کند.
همچنین، فشارهای اجتماعی و فرهنگی که بر فرد برای جلب توجه و تأیید دیگران وجود دارد، می‌تواند به بروز این اختلال کمک کند.
عوامل مؤثر در بروز اختلال شخصیت نمایشی عبارتند از:
۱. عوامل ژنتیکی
برخی افراد به طور طبیعی استعداد بیشتری برای رفتارهای نمایشی دارند. ژن‌ها می‌توانند نقش مهمی در تعیین ویژگی‌های شخصیتی و نیاز به توجه ایفا کنند.
۲. تجربیات منفی دوران کودکی
نقص عاطفی یا بی‌توجهی والدین در دوران کودکی می‌تواند باعث شکل‌گیری رفتارهای نمایشی شود. این تجربیات ممکن است فرد را به جستجوی تأیید و توجه بیشتر از دیگران سوق دهند.
۳. فشارهای اجتماعی و فرهنگی
در برخی فرهنگ‌ها، جلب توجه و نمایش خود به‌عنوان ویژگی‌های مثبت تلقی می‌شود. این فشارها می‌تواند افراد را به رفتارهای نمایشی و اغراق‌آمیز تشویق کند.
۴. نقص در توانایی‌های اجتماعی
افرادی که در برقراری روابط عمیق و پایدار مشکل دارند، ممکن است به رفتارهای نمایشی متوسل شوند تا توجه دیگران را جلب کنند. این نقص می‌تواند ناشی از کمبود مهارت‌های اجتماعی یا تجربه‌های منفی در تعاملات قبلی باشد.
۵. مدل‌سازی رفتاری
مشاهده رفتارهای نمایشی در خانواده یا دوستان نزدیک می‌تواند به فرد آموزش دهد که این نوع رفتارها به‌عنوان راهی برای جلب توجه و تأیید اجتماعی کار می‌کند. اگر فرد از دوران کودکی چنین الگوهایی را دیده باشد، احتمال بیشتری دارد که این رفتارها را در بزرگسالی تکرار کند.
۶. عدم ثبات در هویت
افرادی که در درک و پذیرش هویت خود مشکل دارند، ممکن است از رفتارهای نمایشی برای پر کردن این خلأ استفاده کنند. این عدم ثبات می‌تواند باعث ایجاد رفتارهای جلب توجه و نیاز مداوم به تأیید دیگران شود.
این عوامل به صورت ترکیبی می‌توانند بر روی بروز اختلال شخصیت نمایشی تأثیر بگذارند و فرد را به سمت رفتارهایی سوق دهند که نیاز به توجه و تأیید از دیگران را به طور مداوم تجربه کند. شناسایی این عوامل می‌تواند به بهبود درمان و حمایت از افرادی که با این اختلال دست و پنجه نرم می‌کنند، کمک کند.
۷. مشکلات روانی همراه
افرادی که دچار اختلالات روانی دیگری مانند اضطراب یا افسردگی هستند، ممکن است بیشتر به سمت اختلال شخصیت نمایشی گرایش پیدا کنند. این مشکلات می‌توانند باعث شوند که فرد برای جلب توجه و تأیید دیگران تلاش بیشتری کند تا از احساسات منفی خود فرار کند.
۸. تجربیات اجتماعی منفی
تجارب نادرست در محیط‌های اجتماعی، مانند قلدری یا طرد شدن، می‌تواند فرد را به سمت رفتارهای نمایشی سوق دهد. این تجربیات ممکن است به فرد احساس ناامنی و عدم پذیرش دهند که او را وادار به جلب توجه و تأیید می‌کند.
۹. عوامل فرهنگی و رسانه‌ای
فرهنگ‌های خاص و رسانه‌ها می‌توانند تصویری از موفقیت و جذابیت ایجاد کنند که افراد را به رفتارهای نمایشی ترغیب می‌کند. تبلیغ الگوهای خاص از رفتارهای نمایشی می‌تواند فرد را تشویق کند تا به دنبال جلب توجه از طریق رفتارهای غیرعادی و اغراق‌آمیز باشد.
با توجه به این عوامل، اختلال شخصیت نمایشی به عنوان یک وضعیت پیچیده ناشی از تعاملات متنوع بین عوامل ژنتیکی، محیطی و روانی شکل می‌گیرد.
درک این عوامل می‌تواند به ارائه درمان‌های مؤثر و کمک به فرد در بهبود کیفیت زندگی و روابط اجتماعی‌اش کمک کند. درمان ممکن است شامل روان‌درمانی، آموزش مهارت‌های اجتماعی و مشاوره باشد تا فرد به درک بهتری از خود و رفتارهایش برسد.
اختلال شخصیت نمایشی را چطور می‌توان تشخیص داد؟ (خانه و توسط پزشک + ابزارهای تشخیصی)
تشخیص اختلال شخصیت نمایشی در خانه
تشخیص اختلال شخصیت نمایشی در خانه معمولاً به صورت خودارزیابی انجام می‌شود. افراد می‌توانند به رفتارها و الگوهای عاطفی خود توجه کنند و نشانه‌های خاصی را شناسایی کنند.
این نشانه‌ها ممکن است شامل نیاز مداوم به توجه، رفتارهای نمایشی، حساسیت به انتقاد، و تغییرات سریع در احساسات باشد.
همچنین، افراد می‌توانند از خانواده یا دوستان نزدیک خود بازخورد بگیرند تا بهتر درک کنند که آیا رفتارهایشان به طور غیرطبیعی نمایشی است یا خیر. شناسایی زودهنگام این نشانه‌ها می‌تواند به فرد در جستجوی درمان مناسب کمک کند.
تشخیص اختلال شخصیت نمایشی توسط پزشک
تشخیص اختلال شخصیت نمایشی توسط پزشک یا روانشناس معمولاً شامل یک فرایند چندمرحله‌ای است. این شامل بررسی تاریخچه پزشکی و روانی فرد، مصاحبه‌های بالینی و مشاهدات مستقیم از رفتار او در شرایط اجتماعی می‌باشد.
پزشک همچنین می‌تواند از معیارهای خاصی مانند DSM-5 برای تعیین تشخیص استفاده کند. این فرایند به شناسایی دقیق‌تر الگوهای رفتاری و عاطفی کمک کرده و به فرد امکان دریافت درمان مناسب را می‌دهد.
ابزارهای تشخیصی
- پرسش‌نامه‌های خودگزارش‌دهی: این ابزارها به شناسایی ویژگی‌های شخصیتی و نیاز به توجه کمک می‌کنند.
- مصاحبه‌های بالینی: گفتگوهای دقیق با پزشک برای بررسی احساسات و تجربیات فرد.
- مشاهدات مستقیم: ارزیابی رفتار فرد در موقعیت‌های اجتماعی و تعاملات او با دیگران.
- معیارهای DSM-5: استفاده از راهنمای تشخیصی برای تعیین وجود نشانه‌های اختلال شخصیت نمایشی.
اگر شما یا کسی که می‌شناسید با نشانه‌های اختلال شخصیت نمایشی مواجه است، کلینیک تخصصی مشاوره و روانشناسی جوانه آماده است تا به شما کمک کند.
تیم متخصص ما با استفاده از روش‌های علمی و ابزارهای نوین، به شما در شناخت و درمان این اختلال یاری می‌رساند. برای مشاوره و راهنمایی بیشتر، با ما تماس بگیرید.
عشق در مردان شخصیت نمایشی چگونه است؟
مردانی که اختلال شخصیت نمایشی دارند، معمولاً رویکردی بسیار متفاوتی نسبت به عشق و روابط عاطفی دارند. آنها به شدت به توجه و تحسین دیگران نیاز دارند و این نیاز در روابط عاشقانه‌شان نیز نمود پیدا می‌کند. برای آنها، عشق اغلب به معنای مرکز توجه بودن و مورد تحسین قرار گرفتن توسط شریک زندگی است.
این افراد ممکن است در ابتدا بسیار جذاب و پرشور به نظر برسند و با ابراز احساسات شدید، طرف مقابل را شیفته خود کنند. اما این احساسات اغلب سطحی و ناپایدار هستند و ممکن است به سرعت تغییر کنند. آنها به دنبال روابطی هستند که در آن بتوانند نقش اصلی را ایفا کنند و همیشه در مرکز توجه باشند.
عشق در زنان شخصیت نمایشی چگونه است؟
زنان با اختلال شخصیت نمایشی، رویکردی خاص و اغلب پیچیده به عشق و روابط عاشقانه دارند. برای آنها، عشق اغلب به معنای مرکز توجه بودن و تحسین شدن توسط شریک زندگی است. آنها به شدت و تأیید دیگران نیاز دارند و این نیاز در روابط عاطفی‌شان نیز نمود پیدا می‌کند.
این زنان ممکن است در ابتدا بسیار جذاب و پرشور به نظر برسند و با ابراز احساسات شدید، طرف مقابل را شیفته خود کنند. اما این احساسات اغلب سطحی و ناپایدار هستند و ممکن است به سرعت تغییر کنند. آنها به دنبال روابطی هستند که در آن بتوانند نقش اصلی را ایفا کنند و همیشه در مرکز توجه باشند.
خیانت در اختلال شخصیت نمایشی چیست؟
اختلال شخصیت نمایشی به دلیل نیاز شدید افراد مبتلا به آن برای جلب توجه و تحسین، می‌تواند باعث ایجاد چالش‌های جدی در روابط عاطفی شود. یکی از این چالش‌ها، تمایل به خیانت است.
افرادی که به این اختلال مبتلا هستند، معمولاً برای حفظ توجه و علاقه شریک زندگی خود، دست به رفتارهایی می‌زنند که ممکن است به خیانت منجر شود. آنها ممکن است به دنبال تأیید و تحسین از افراد دیگری باشند و این امر می‌تواند به ایجاد ارتباطات خارج از رابطه اصلی منجر شود.
اختلال شخصیت نمایشی چگونه درمان می‌شود؟
اختلال شخصیت نمایشی معمولاً با روش‌های روان‌درمانی درمان می‌شود، هرچند دارودرمانی نیز می‌تواند در موارد خاص مفید باشد. روان‌درمانی به فرد کمک می‌کند تا الگوهای رفتاری و عاطفی ناپایدار خود را درک کند و مهارت‌های لازم برای مدیریت احساسات و روابط را یاد بگیرد. در مواردی که فرد دچار اضطراب یا افسردگی شدید است، داروها می‌توانند به کاهش علائم کمک کنند.
۱. روان‌درمانی (گفتاردرمانی)
روان‌درمانی، به ویژه درمان شناختی-رفتاری (CBT)، به فرد کمک می‌کند تا رفتارهای ناسازگار و نیاز مداوم به توجه را شناسایی و تغییر دهد. از طریق جلسات منظم، فرد می‌تواند الگوهای فکری و احساسی خود را بهبود بخشد.
۲. دارودرمانی
اگر فرد با اضطراب، افسردگی یا مشکلات مرتبط دست‌وپنجه نرم می‌کند، پزشک ممکن است داروهای ضدافسردگی یا ضداضطراب تجویز کند. این داروها می‌توانند به تنظیم خلق و خو و کاهش استرس کمک کنند.
۳. آموزش مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی
برخی افراد با اختلال شخصیت نمایشی نیاز دارند تا مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی خود را بهبود ببخشند. این آموزش‌ها به آنها کمک می‌کند تا در روابط شخصی و اجتماعی خود عملکرد بهتری داشته باشند و بدون نیاز به توجه بیش از حد، تعاملات سالمی ایجاد کنند.
کلینیک تخصصی مشاوره و روانشناسی جوانه با بهره‌گیری از تیم حرفه‌ای، خدمات روان‌درمانی و مشاوره را برای کمک به افراد مبتلا به اختلالات شخصیتی ارائه می‌دهد. برای دریافت مشاوره و درمان، با ما تماس بگیرید.
۴. درمان گروهی
درمان گروهی می‌تواند به فرد کمک کند تا با دیگران که مشکلات مشابهی دارند، ارتباط برقرار کند و از تجربیات یکدیگر یاد بگیرد. این نوع درمان، فرصت‌هایی برای تمرین مهارت‌های اجتماعی در محیطی امن و حمایت‌کننده فراهم می‌آورد و به فرد کمک می‌کند تا بهتر با واکنش‌ها و نیازهای دیگران آشنا شود.
۵. خانواده‌درمانی
در بسیاری از موارد، خانواده‌درمانی نیز به عنوان بخشی از برنامه درمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این روش به اعضای خانواده کمک می‌کند تا راه‌های بهتری برای ارتباط و حمایت از فرد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی بیاموزند و از الگوهای تعاملی ناسالم پرهیز کنند.
درمان اختلال شخصیت نمایشی معمولاً زمان‌بر است و نیاز به همکاری مستمر با متخصصان دارد. اگر شما یا کسی که می‌شناسید به کمک نیاز دارید، کلینیک مشاوره و روانشناسی جوانه با ارائه خدمات تخصصی، می‌تواند در مسیر بهبودی به شما کمک کند. از طریق تماس با ما، راهنمایی‌های لازم را دریافت کرده و برنامه درمانی مناسب خود را شروع کنید.
چگونه با افرادی که اختلال شخصیت نمایشی دارند، رفتار کنیم؟
رفتار با فرد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی نیازمند درک، صبر، و مرزبندی مشخص است. مهم است که ضمن همدلی، به رفتارهای نمایشی و جلب توجه آنها پاسخ ندهید و به آنها کمک کنید تا رفتارهای سالم‌تری را توسعه دهند. همچنین باید تلاش کنید تا در برخورد با این افراد احساسات خود را به درستی مدیریت کنید و به جای تقویت رفتارهای ناسالم، به تقویت رفتارهای مثبت و سازنده بپردازید.
راه‌های رفتار با فرد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی:
- حفظ مرزبندی‌ها
- تقویت رفتارهای مثبت
- عدم پاسخ به رفتارهای نمایشی
- ارائه بازخورد سازنده
- حفظ صبر و درک متقابل
- عدم وابستگی عاطفی شدید
- حمایت از دریافت مشاوره و درمان حرفه‌ای
به طور کلی، مواجهه با افراد مبتلا به این اختلال نیازمند مدیریت صحیح احساسات و رفتار است. لازم است رفتارهایی که نیاز به توجه بیش از حد دارند را تقویت نکنید و در عین حال، حمایت و محبت خود را به شکلی سالم ارائه دهید.
همچنین، کمک به فرد برای مراجعه به مشاوره و درمان حرفه‌ای بسیار مهم است، زیرا این افراد اغلب نیاز به همراهی متخصص دارند تا الگوهای رفتاری‌شان را تغییر دهند.
سوالات متداول
افراد مبتلا به اختلال شخصیت نمایشی بیشتر به دنبال جلب توجه هستند. آنها با رفتارهای اغراق‌آمیز و نمایشی و با ابراز احساسات شدید تلاش می‌کنند تا در مرکز توجه قرار گیرند. در مقابل، فرد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته بیشتر به دنبال تحسین و تایید برای توانایی‌ها و دستاوردهای خود است. خودشیفته‌ها معمولاً خود را برتر از دیگران می‌دانند و انتظار دارند که این برتری از سوی دیگران به رسمیت شناخته شود.
افراد خودشیفته می‌خواهند برای خودشان و ویژگی‌های فوق‌العاده‌شان ستایش شوند و تایید بگیرند، در حالی که شخصیت‌های نمایشی به تأیید مستمر از جانب دیگران نیاز دارند. این افراد ممکن است به خاطر این تایید، کارهایی انجام دهند که اغلب منطقی به نظر نمی‌رسد.
در برخورد اول، بسیاری از افراد به شخصیت‌های نمایشی جذب می‌شوند چون این افراد به صورت هدفمند و با تلاش فراوان سعی در جلب توجه دیگران دارند.
Histrionic Personality Disorder به معنای اختلال شخصیت نمایشی است.
جمع بندی
در مورد افرادی که به این بیماری مبتلا هستند، ضروری است که هیچ‌گونه قضاوت یا نگرش منفی نداشته باشید. بسیاری از این افراد با مراجعه به موقع و مناسب، توانسته‌اند بیماری خود را کنترل کرده و زندگی اجتماعی، عاطفی، خانوادگی و شغلی موفقی را تجربه کنند.
اگرچه ممکن است در نگاه اول فرد مبتلا به نظر نرسد، اما این اختلالات می‌توانند به بروز مشکلات جدی‌تر یا سایر اختلالات روانی منجر شوند. افرادی که با نشانه‌های شدید این بیماری دست و پنجه نرم می‌کنند، ممکن است به کمک حرفه‌ای نیاز داشته باشند و قادر به ادامه فعالیت‌های روزمره خود نباشند. حتی در صورت عدم وجود نشانه‌های جسمی، این افراد ممکن است با چالش‌های عاطفی و روانی جدی مواجه شوند.
بنابراین، اگر شما یا یکی از نزدیکانتان با علائم اختلال شخصیت نمایشی درگیر هستید، پیشنهاد می‌شود که در اسرع وقت از برای مشاوره، کسب اطلاعات و تعیین نوبت با بهترین روانشناسان و متخصصان روانپزشکی جوانه اقدام نمایید.
منابع:
